رگا

روی یک تپه ی سنگی، بالای شیار، یک گوشه ی دنجی، یک حال خوبی پیدا کرده بود. تنهای تنها نشسته بود. قرآن می خواند. عمامه گذاشته بود. معمولا توی خط عمامه نداشت. انگار نه انگار زیر آن همه آتش نشسته. آرام و ساکت بود. مثل این که توی مسجد قرآن می خواند. شب بعد،… بیشتر »

رفته بود سپاه. سعی می کرد آن جا را سر و سامان بدهد. وقتی دیدمش، گفتم: اصلا معلوم هست کجایی ؟ گفت: ما باید بیش تر از این ها آواره باشیم. قبل از این که امام بیاید، گفته بود فکر می کنین اگه امام بیاد، کارتمومه ؟ نه خیر! تازه اول کاره. می گفتند: دنبال… بیشتر »