رگا

  تواضع و فروتنے عباس باور نکردنے بود . همیشہ عادت داشت وقتے من وارد اتاق مے شدم ، بلند میشد و به قامت مےایستاد . یک روز وقتے وارد شدم روے زانوانش ایستاد . ترسیدم ؛ گفتم : « عباس ! چیزے شده ؟ پاهات چطورند ؟ خندید و گفت : « نه . شما بد عادت شدے . من… بیشتر »

برای تولد تنها فرزندمان داود در خرداد سال ۱۳۶۳ از اندیمشک به دزفول آمدیم. در طول مسیر حاجی نشان بیمارستان را از مردم می‌پرسید، متوجه شدیم که تنها بیمارستان مناسب که مزین به نام حضرت زهرا ‌«سلام الله علیها» بود در همان حوالی است. وقتی حاجی نام خانم فاطمه… بیشتر »