رگا

نوجوان شهید محمد تقی قرن زاده از بچه های مخلص گردان عمار از لشگر هفت ولی عصر ( عجل الله تعالی فرجه الشریف) بود که علاقه عجیبی به امام خمینی( رحمة الله علیه) داشت. وقتی پیام امام را از رادیو و تلوزیون پخش می شد، سراپا گوش می شد و به آن سخنان دل می سپرد. او روی پیراهن بسیجی اش نوشته بود:« دوستت دارم، خمینی» 

و در وصیت نامه اش نوشته بود:« روی سنک مزارم بنویسید:

                 هر که باشد بر خمیـــــنی بد گمان                          حق ندار پا نهد در این مکان»

او عاقبت ارادت خود را به مقام ولایت و رهبری امام خمینی( رحمة الله علیه ) با تقدیم جان در کربلای 5 اعلام کرد.

سیره شهدای دفاع مقدس 6/گلواژه های ولایت/ ص80

چند روزی به آغاز عملیات والفجر 8 مانده بود. گردان تخریب ومهندسی رزمی لشکر 10 سید الشهدا(علیه السلام) به فرماندهی حاج عبدالله نوریان در محلی به نام« ام نوشه» مستقر شده بود.

یکی از صبح ها، تبلیغات گردان اذان صبح را از بلندگو ها پخش نکرد و همین باعث شد بعضی ها نمازشان قضا شود، تعدادی از بچه ها هم به خاطر سردی هوا در چادر هایشان نماز خواندند.

حاج عبدالله از این بابت خیلی ناراحت شد و دستور داد همه در حسینیه جمع شوند. متن زیر بخشی از صحبت های او در این رابطه است: 

« چرا برادرا صبح که میشه سستی میکنن؟ این موقع بلند شدن کار مانیست. من میگم فرض کنین تبلیغات بلندگو منداره و اصلا اذان پخش نمیشه، برادرا باید وقتی میخوابن دلشوره نماز صبح رو داشته باشن.

حضرت علی( علیه السلام) می فرمایند:« خدایا! غافلان درگاهت شب را تا صبح می خوابند و مشتاقان دیدارت شب را به بیداری و عبادت می گذرانند.»  پس ما چطوری میگیم خدایا دوستت داریم؟ میگیم دوستت داریم اما شب رو تا صبح میخوابیم؟؟!! »

حکایت فرزندان فاطمه2/ ص20

در گردان که بودیم شیر علی علاقه ای خاص به یک تابلو نشان میداد که بر دیوار نصب شده بود. اکنون که به یاد آن تابلو می افتم، صحبت ها و سخنان شیرین او در ذهنم رژه میرود.

آن تابلو متن خاص داشت. شاید اشاره ای بود به حرف های او که میگفت:« خدا را شکر می کنیم که ما را در موقع وزمانی قرار داده که بتوانیم از اسلام و امام و ولایت دفاع کنیم.»

ومعتقد بود:« جنگ، مرد را از نامرد جدا کرده است و تمام مردم ایران را گلچین نموده، آنهایی که شجاع تر بودند از غربال رد شدند و به آنچه با یسته بود رسیدند.»

سیره شهدای دفاع مقدس 6/گلواژه های ولایت/ص74

شهید قاسم بلند، ظهر 22 تیر ماه 1361 چندین ساعت قبل از آغاز عملیات رمضان رو به بچه های گروهان خود که با خوشحالی از نماز بر میگشتند کرد و گفت:

« این بار به دیار حسین( علیه السلام) می رویم. فردا کربلا در سرزمین امام حسین( علیه السلام) تکرار میشود و تاریخ گواهی دیگر خواهد داد.فردا در زمینی قدم خواهیم گذاشت که مولای مظلومان قدم گذارد و من به آرزوی خود خواهم رسید. امیدوارم که بتوانم راه کربلا را برای خانواده باز کنم. فردا امام حسین ( علیه السلام) درانتظار لشگریان اسلام است.»

ایشان فردای روز عملیات در حوالی شهر بصره، در هوای بسیار گرم و طاقت فرسا همچون سالار شهیدان با لبانی عطشان در خون خود غلطیدند.

سیره شهدای دفاع مقدس (7)/ ص262

شهیدبزرگوار حاج شیرعلی سلطانی، ذاکروشاعر ومداح پاک باخته ای بود که درعشق به سرور شهیدان می گداخت وشهادتی حسین گونه را درمناجات صبحگاهی خویش، ازخدا طلب میکرد.

سرانجام درعملیات فتح المبین با جسد بی سر برخاک افتاد. سری که درآن جز عشق وشور حسینی (علیه السلام) نبود.

او وصیت کرده بود که جسد بی سرش را در کتابخانه ی مسجد کوشک شیراز در قبری که خود حفرکرده بود به خاک بسپارند تاجسدش زیر گام های طالبان علم قرار گیرد. جالب اینکه قبری که خود حفر کرده بود، به اندازه تن بی سر او بود!!!!! این شجاع متواضع سرانجام در شامگاه 61/2/28 با لبی تشنه به سوی کربلا پر کشید.

سیره شهدای دفاع مقدس 7/ص193