رگا

وصیتنامه شهید جعفر پیوسته:

امروز که مستضعفین جهان از هر سوی فریاد مظلومانه سر دادند و کمک و یاری می طلبند کدام انسان بیدار و با وجدان می تواند در خاکش ساکت بنشیند و به ناله های آنان گوش فرا دهد و قدمی برای نجاتشان بر ندارد مگر پیامبر نفرمود “من اصبح ولم یهتم بامورالمسلمین فلیس بمسلم “کسی که صبح کند و به فکر نجات مسلمان های تحت ستم نباشد او اصلا مسلمان نیست ،مگر نه این است که امروز قدس و حرمین شریفه کعبه و مدینه رسول الله (ص)در اشغال غاصبان آمریکایی و اسرائیلی است مگر نه این است که ما باید به همراه اماممان با صالحان و مجاهدان راه خدا حرکت کرده و زمینه را برای ظهور حضرت حجه ابن الحسن فراهم نمائیم آیا این با سستی و تنبلی و بی خیالی بعضی از مردم ما میسر است هرگز چنین چیزی امکان ندارد بشتابید و حرکت کنید، مهیا شوید تا دیر نشده است.

وصیتنامه شهید محمدعلی منصوری:

ما انشاالله قدس عزیز را آزاد خواهیم کرد وازچنگال کافران نجات خواهیم داد وامیدوار به این کارهستیم.

وصیتنامه شهید علیرضا فروتن:

سلام برشهدا، شهدا آن شیرمردانی که ازبدر تاکنون خون سرخ و جوشان شان برزمین می ریزد. قسم به خونتان که راهتان را ادامه می دهیم وتا کربلا، قدس و کعبه را نجات ندهیم ازپا نمی نشینیم.

وصیتنامه شهید غلامرضا محمدی:

ان شاءالله کربلا و نجف و قدس عزیز را از چنگال صهیونیستها و آمریکای جنایتکار و مزدوران دیگر آزاد گردد و اسلام عزیز تحت رهبری حضرت مهدی امام منتظر (علیه السلام) و نایب برحقش حضرت روح اله عظمتش را باز یابد.

وصیتنامه شهید احمد محمدزاده:

اتحاد و اتفاق را حفظ کنید وبنا بر فرمایشات امام ، امت واحد باشید و با مشتی محکم به دهان ستمگران بکوبید و قدس عزیز وسرزمینهای اسلامی را ازچنگال صهیونیستهای ستمگر بیرون آورید .

وصیتنامه شهید حسن محبوبی:

لحظه ای بیاندیشید احادیث معتبر وعده داده که زمانی خواهد آمد و مردمی از قم قیام خواهند کرد ،هیچگاه از پای نمی نشینند .حرکت و قیام آنها تا قدس ادامه خواهد داشت ،سربازانی که در این حرکت ایثارها و جانفشانی می کنند، یاران امام زمان هستند و بر سینه هاشان ،اعدوا لهم مااستطعتم من قوه نوشته است آنها قدس را آزاد و نماز را به امامت آقا امام زمان (عج) خواهند خواند.

وصیتنامه شهید سید مهدی حسینی:

وآنهايى كه تا به حال با افكار پوچ و بيهوده خود را از وادى انقلاب كنار مى‌كشند از اعزام كاروانهاى كربلا، روز قدس و راه پيماييهاى حمايت ازجنگش، از اخلاص آنها پند و اندرز بگيريد.

وصیتنامه محسن پوراسماعیلی:

بارالها، خداوندا مرا به همان آرزوی دیرینه خود که همان فتح کربلا و آزادسازی قدس و رها ساختن تمام ملل مستضعف جهان است، نائل گردان واگر در این راه شهادت هم نصیب من شد با آغوش باز به استقبالش خواهم شتافت.

وصیتنامه شهید رضا وزیری:

به امید روزی که پرچم اسلام در سراسر جهان به اهتزاز درآید و قدس عزیز از چنگال صهیونیسم ها آزاد گردد و ظالمی نتواند حقی از مظلوم را پایمال کند.

وصیتنامه شهید عباسعلی ابراهیم زاده:

با حضور در صحنه انقلابمان را به پیروزی برسانید. می دانید پیروزی نهایی چه موقعی است آن موقعی که به قدس برسیم.

وصیتنامه شهید علیرضا رمضانی:

ما ملت قیام کردیم تا فساد و تباهی نباشد، قیام کردیم که مستضعفین جهان را از زیر سلطه مستکبرین رها سازیم قیام کردیم ،تا فساد آمریکا و اسرائیل از میان برداشته و راه کربلا را باز کنیم و قدس را از زیر سلطه اسرائیل غاصب آزاد کنیم و اسلامی که را می رفت فنا شود را دوباره زنده اش کنیم (ان شاءالله)

وصیتنامه شهید مهدی هوشمند:

ای آمریکای جهانخوار و ای اسرائیل غاصب و ای همه حامیان ظلم باید این مطلب را بدانید که هرگز نخواهید توانست با مسلمانان و با اسلام عزیز در بیفتید و فکر نابودی اسلام و مسلمین را باید از مغزتان بیرون کنید.

 وصیتنامه شهید عباس شبیه خوانی:

ای امام، ای خورشید قلب ملت، ای روح امت که ذره ذره وجودت را برای خدا و ارشاد ملت و تداوم بخشیدن اسلام وقرآن در حرکت است لبیک گویان تا پای جان ایستاده ایم وبا قلبی مالامال از نفرت فریاد می زنیم ای آمریکای جنایتکار و ای شوروی پست و ای اسرائیل غاصب بشنوید این ملت فرمانده ایی چون امام زمان(عج) دارد و تا حق مظلومان را ازشما دیوصفتان نگیرند ازپای نخواهند نشست.

شهادت موجب آمرزش گناهان می شود. شهید از سوال قبر محفوظ است و فشار قبر ندارد و در بهشت با حوریان همنشین است. شهید حق شفاعت دارد. شهدا از اولین کسانی اند که وارد بهشت می شوند و همه به مقام شهیدان غبطه می خورند .

انسان زمانی چیزی را حقیقتا طلب میکند که شناخت کاملی از آن، در وی ایجاد شده باشد. گاهی ممکن است که این طلب، طلبی واقعی نباشد و طلبی از روی احساس و انبعاثات درونی باشد. از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت شده است: اشرف الموت قتل الشهاده (میزان الحکمه / ج 6 / ص 2872) شرافتمندانه ترین مرگ شهادت است. حال باید دید که آیا راه رسیدن به درجه شهادت فقط کشته شدن در میدان جنگ است یا راههای دیگری نیز برای دستیابی به این فیض عظیم وجود دارد. البته بهترین و والاترین مقام شهادت، زمانی است که شهید در خون خود می غلطد، اما حالا که ما در جنگ به سر نمی بریم چی؟ آیا در شهادت بسته شده است، یا باز است؟

شهید عباس بابایی

شوهر خواهرش می گفت: تازه وارد دانشکده نیروی هوایی شده بودیم که یه روز با من تماس گرفت و گفت: فلانی لطفا بیا تهران، کار واجبی دارم.

نگرانش شدم، مرخصی گرفتم و رفتم تهران.

به دانشکده که رسیدم رفتم آسایشگاه پیش عباس.

بعد احوالپرسی گفت: شما مسئول آسایشگاه ما رو می شناسی، بی زحمت برو راضیش کن تا منو از طبقه دوم بیاره طبقه اول.

گفتم: قضیه چیه عباس؟تو که یه سال بیشتر اینجا نیستی!

گفت: میدونی چیه؟راستش آسایشگامون به آسایشگاه خانوما دید داره، نمی خوام به گناه بیوفتم.

وقتی قضیه رو به مسئول آسایشگاه گفتم، خندش گرفت و گفت: طبقه دوم کلی طرفدار داره!

باشه به خاطر شما میارمش پایین.

منبع:

کتاب علمدار آسمان/ص۲۸

شهید جلال افشار

از اصفهان به قم می رفت.

صدای آهنگ مبتذلی که راننده گوش می کرد جلال رو آزار می داد.

رفت و با خوشرویی به راننده گفت: اگر امکان داره یا نوار رو خاموش کنید، یا برا خودتون بارین.

راننده با تمسخر گفت: اگه ناراحتی می تونی پیاده شی!

جلال رفت توی فکر، هوای سرد و بیابان تاریک و…

قصد کرد وجدان خفته راننده رو بیدار کنه، این بار به راننده گفت: اگه خاموش نکنی پیاده می شم.

راننده هم نه کم گذاشت و نه زیاد، پدال ترمز رو فشار داد و ایستاد و گفت بفرما!

جلال پیاده شد. اتوبوس هنوز خیلی دور نشده بود که ایستاد!

همین که جلال به اتوبوس رسید راننده به جلال گفت: بیا بالا جوون، نوارو خاموش کردم.

وقتی سالها بعد خبر شهادت جلال رو به آیت الله بهائ الدینی دادن، ایشون در حالی که به عکسش نگاه می کرد فرمود: امام زمان(عج) از من یه سرباز خواست، من هم صاحب این عکس رو معرفی کردم.

منبع:

کتاب راز گل سرخ/ص۱۰

یکی از خطرات زیبا و معنوی که من در این 30 سال و 4 ماه خدمتم دارم در رابطه با توفیقی بود که خدا به من داد و شهید سید احمد پلارک را درک کردم. چون این شهید بزرگوار به قدری نورانی بود که حتی جنازه اش هم مکتب درس و معرفت بود. شهید پلارک را من شستم و غسل دادم. وقتی او را آوردند من به عنوان ناظر غسالخانه خدمت می کردم و خودم کمتر می شد جنازه ای را غسل کنم.

ولی وقتی جنازه این شهید عزیز را آوردند خودم دست به کار شدم. نه اینکه فکر کنید من می خواستم. خیلی از زمانها کار در دست ما نبود. یک نیرویی تو را می کشد به سمت جنازه؛ یعنی تو را هدایت می کند. وقتی جنازه مطهرش را آوردند، بوی عطر خوش تمام فضا را بوی عطر و گلاب می داد؛ حتی پس از دفن کردن او هم از قبرش و اطراف قبر بوی خوش و گلاب می داد و فضا را عطرآگین کرده بود.

این روز و این لحظات ارادی نبود. فقط خاطرات و تصویرهایی در ذهنم مانده که گفتن و وصف آن لحظات تا حدودی ممکن است. در حال شستن و غسل شهید پلارک گریه می کردم. به خدا که ارادی نبود!! نگاه کردم دیدم همه گریه می کنند و کسی حال خودش را نداره. چند وقت گذشت روایت بوی خوش و معطر شهید بزرگوار پلارک همه جا دهان به دهان گشت. همه برای زیارت قبر ایشان می آمدند به بهشت زهرا(س) و از نزدیک می دیدند و می شنیدند.

یک روز چند کارشناس به همراه پدر و مادر شهید پلارک به سازمان آمدند تا تحقیق  کنند در رابطه با چگونگی غسل دادن شهید پلارک و اینکه چه کسی او را شسته و قبر را بازدید کنند و در مورد این موضوع اطلاعات جمع آوری کنند. در روز غسل و کفن و دفن شهید پلارک عکسی از او  مانده بود. آن زمانی که من چهره او را باز کرده بودم تا به مادر و پدر  شهید نشان بدهم، تصویر مرا گرفته بودند و بر اساس آن عکس آمدند سراغ من و در مورد چگونگی شستن شهید پلارک از من سئوال کردند. من تمام آنچه دیده بودم و حس کرده بودم را برای آنها گفتم، یادم هست حتی قبر شهید پلارک را با مواد شوینده شستند تا شاید اگر عطر و بویی غیر طبیعی باشد، برود. ولی باز هم معطر و خوشبو بود.

بعد از این ماجرا سالها گذشت و گذشت، جنگ تمام شد. صدام به سزای عمل خود رسید و راه کربلا باز شد و ایرانی های تشنه زیارت حضرت امام حسین(ع) و حضرت ابوالفضل العباس(ع) برای دیدار یار  روزشماری می کردند. من هم از این طرف شهر، در کنار مرقد مطهر شهدا دلم برای زیارت سرور و سالار شهیدان می تپید و ترس داشتم که آرزویش بر دلم بماند. شبی شهید سید احمد پلارک را در خواب دیدم،  با همان لباس هایی که آوردندش برای غسل کردن، خیلی شگفت زده شده بودم و مسرور و شادمان لبخند می زدم و احوالش را می پرسیدم.

او رویش را به من کرد و گفت: خواسته ای داری؟ چیزی می خوای؟ من کمی فکر کردم و سریع گفتم بله؛ راستش را بخوای می خوام به پابوس آقام ابوالفضل العباس(ع) بروم، میشه؟! یک دفعه از خواب پریدم. فاتحه ای برایش خواندم و با شادی آن روز به اداره آمدم. چند روزی گذشت که دعای شهید سید احمد پلارک مستجاب شد و به زیارت کربلا مشرف شدم.

آری این است هدیه شهدا به کسانی که دوستشان دارند. خدا انشاءالله همه ما را از دوستداران و رهروان شهدا و امام شهدا قرار بدهد!..آمین

منبع: سازمان بهشت زهرای تهران .انتشار کتاب خاطرات کارکنان بهشت زهرا(س). بخشی از روایتهای باورنکردنی از سالنهای تطهیر و کارمندان خود:جمعه ۵ آبان ۱۳۹۱ ساعت ۱۵:۰۱